» Recenzje » Tajfun: Zagadka układu C-2

Tajfun: Zagadka układu C-2


wersja do druku

Galaktyczne kung-fu

Redakcja: Kuba Jankowski

Tajfun: Zagadka układu C-2
Dokładnie trzydzieści lat temu na łamach 105 numeru pisma Świat Młodych zadebiutowała stworzona przez Tadeusza Raczkiewicza postać Tajfuna. Z tej właśnie okazji wydawnictwo Ongrys podczas tegorocznego Międzynarodowego Festiwalu Komiksu i Gier w Łodzi wydało reedycję pierwszego odcinka przygód galaktycznego asa wywiadu pod tytułem Zagadka układu C–2. Uroczystej premierze tegoż wydawnictwa towarzyszyła okazjonalna broszura 30 lat Tajfuna – W hołdzie Tadeuszowi Raczkiewiczowi.

Polskie science-fiction

Kolejne odsłony serii Tajfun ogłaszane były w cieszącej się stale rosnącą popularnością gazecie młodzieżowej Świat Młodych w stosunkowo niewielkich odstępach czasowych. W roku 1985 ukazała się Afera Bradleya, w 1987 światło dzienne ujrzał odcinek Na tropie Skorpiona, a w 1988 pojawił się epizod Monstrum. Na prośbę czytelników redakcja periodyku podjęła decyzję o ponownej edycji cyklu Tajfun na początku lat 90. Pierwsze trzy tomy ze zmienionymi komputerowo kolorami ukazały się w 2006 roku staraniem oficyny Mandragora w postaci twardookładkowego albumu zbiorczego Tajfun – Wydanie kolekcjonerskie. Po latach do tajfunowych komiksów Raczkiewicza powrócił Leszek Kaczanowski. I tak w maju 2012 roku do rąk czytelników trafił podwójny album Jądro/Synonim zła oraz pierwsze albumowe wydania odcinków Na tropie Skorpiona i Monstrum, w październiku tego samego roku ukazał się zbiór krótkich epizodów napisanych przez Łukasza Chmielewskiego, Piotra Ponaczewnego i Macieja Szatko pod tytułem Bez kompromisów, a w grudniu 2013 roku wyszedł album Nowe reguły gry ze scenariuszem Łukasza Chmielewskiego. Zagadka układu C–2 stanowi kolejny krok ku domknięciu projektu reedycji niedostępnych komiksów jednego z rodzimych klasyków.   

Tajfun – bliski kuzyn Funky Kovala – to dobrze zbudowany blondyn działający w strukturach kosmicznej agencji wywiadowczej Nino. Jako najlepszy agent w szeregach organizacji jest nie tylko znakomitym pilotem i mistrzem sztuk walki, ale również błyskotliwym detektywem i wzorowym dowódcą zespołu, w skład którego wchodzą świetnie wyszkolone i zjawiskowo piękne funkcjonariuszki Maar i Kriss. Nic więc dziwnego, że kierownictwo agencji powierza im wyłącznie najbardziej karkołomne misje mające na celu udaremnienie zagrożeń wiszących nad ludzkością w końcu XXI wieku. W Zagadce układu C–2 Tajfun i jego towarzyszki stają na drodze pozaziemskiej rasy Muunów, którzy zajmują bazę Salivan w rejonie odległego układu planetarnego C–2. Tajfun i Kriss po udanej ucieczce przekazują informację o inwazji do sztabu Nino. Muszą jednak wrócić do układu, aby odbić pojmaną przez agresorów Maar, zebrać informacje o planach wroga oraz zniszczyć laboratoria, w których obca cywilizacja chce produkować zabójczą broń umożliwiającą podbicie i opanowanie wszechświata.

Kosmos i karate

Zagadka układu C–2 to sprawna fuzja widowiskowego science–fiction i klasycznych filmów kung–fu z elementami szpiegowskimi i katastroficznymi oraz delikatną nutką romansu. Wyrazista kreska w połączeniu z dynamiczną kompozycją plansz idealnie podkreślają sensacyjną akcję rozgrywającą się na kalejdoskopowo zmieniających się kosmicznych tłach. Chociaż skojarzenia z komiksem Macieja Parowskiego, Jacka Rodka i Bogusława Polcha są oczywiste, to w ostatecznym rozrachunku pierwsza odsłona Tajfuna jawi się jako dzieło dość oryginalne. Pozaziemskie cywilizacje, inteligentne komputery, galaktyczne potwory, komunikatory w zegarkach, nadprzestrzenne manewry kosmicznych statków, androidy w kowbojskich strojach, ochronne pola siłowe, przenośne teleporty, laserowe pistolety, planetarne eksplozje i tunele czasoprzestrzenne są na porządku dziennym bohaterskiej trójki pracowników tajnej agencji Nino. Pomimo scenariuszowej naiwności fabuła komiksu wciąga błyskawicznie i płynnie wiedzie odbiorcę poprzez swobodnie realizowane pomysły twórcy: od planety retro wprost do czarnej dziury. A wszystkie te elementy bledną w obliczu zapierającej dech w piersiach sceny przecinania planety na dwie polowy.

W połowie lat 80. Zagadka układu C–2 niemal momentalnie została okrzyknięta dziełem kultowym. Ówczesnych czytelników zachwycały przede wszystkim liczne nawiązania do Gwiezdnych Wojen, elementy zaczerpnięte z azjatyckich filmów katastroficznych oraz ekspresyjne sceny dalekowschodnich walk. Ponadto obrazkowa historyjka, która zamiast dydaktycznych uwag, oferowała pościgi, bijatyki i strzelaniny w kosmicznej scenerii, musiała zyskać poklask młodych odbiorców. A jak debiut Tajfuna poradzi sobie w dniu dzisiejszym? Każdy musi sobie sam odpowiedzieć na to pytanie. Niekwestionowanym faktem jest, że Tajfun to klasyka gatunku. I choćby z tego powodu warto poświęcić mu nieco uwagi. Podobnie jak to uczynili autorzy rysunków i komiksów opublikowanych w antologii 30 lat Tajfuna.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę
7.0
Ocena recenzenta
-
Ocena użytkowników
Średnia z 0 głosów
-
Twoja ocena
Mają na liście życzeń: 1
Mają w kolekcji: 0
Obecnie czytają: 0

Dodaj do swojej listy:
lista życzeń
kolekcja
obecnie czytam
Tytuł: Tajfun: Zagadka układu C-2
Scenariusz: Tadeusz Raczkiewicz
Rysunki: Tadeusz Raczkiewicz
Wydawca: Ongrys
Data wydania: październik 2014
Liczba stron: 48
Format: 215 x 290 mm
Oprawa: miękka
Papier: kredowy
Druk: kolorowy
ISBN: 978-83-61596-48-6
Cena: 35 zł



Czytaj również

Bruce J. Hawker: wydanie zbiorcze #2
Ekskluzywne nieporozumienie
- recenzja
Bruce J. Hawker: wydanie zbiorcze #1
Tylko dla kolekcjonerów
- recenzja
Josephine
Sceptyczna kobieta z magicznym amuletem
- recenzja
Kapitan Jan Żbik
Superman w niebieskim mundurze
Saga Valty #1
Pojedynek z Thorgalem
- recenzja

Komentarze


Jeszcze nikt nie dodał komentarza.

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.