» Dla Mistrzów Podziemi » Przedmioty » Naszyjnik negacji

Naszyjnik negacji


wersja do druku
Naszyjnik negacji
Przedmiot ten był darem od Eilistraee dla jednej ze swoich wyznawczyń – Belare, drowiej zaklinaczki.

Belare była przywódczynią niewielkiego ugrupowaniu drowów i drowich niewolników, którym udało się wydostać z Ched Nasad i utorować sobie drogę na powierzchnię. Elfka nie była zbytnio doceniana w swoim domu, a tym bardziej w mieście. Niektórzy sądzili, że w jej żyłach płynie krew srebrnego smoka, gdyż przejawiała wrodzony talent do magii wtajemniczeń. To, że przeżyła 200 lat pod zwierzchnictwem służek Lolth, graniczyło z cudem. Nie otrzymała statusu kapłanki ani nie została wojowniczką głównie przez swoje magiczne zdolności, które większość drowów uznawało za niegodne kobiety. W dodatku podejrzenie, że rodzinny dom drowki utrzymuje konszachty z dobrymi istotami, okryło i ją i jej pobratymców niesławą. Kiedy okazało się, że coś takiego jak bycie zaklinaczką stanowi przeszkodę do osiągnięcia sukcesu w drowim społeczeństwie, Belare zaczęła wątpić w słuszność idei wyznawanych przez mroczne elfy. Zwątpienie z czasem przerodziło się w bunt, który jednak nie mógł znaleźć ujścia. Pomimo bycia kobietą nawet „samce” zdawały się ją lekceważyć. W końcu, stojąc najniżej w hierarchii swojego domu, który był na skraju pogrążenia się w ruinie, zaczęła myśleć o wydostaniu się z Podmroku.

Przez cały ten okres drowka poznała garstkę osób, których mogła nazwać przyjaciółmi. Byli to głównie niewolnicy i dwójka drowów-nieudaczników, która również nie czuła się za dobrze w swojej ojczyźnie. Pomimo obaw postanowili oni opuścić podziemny dom w poszukiwaniu uznania oraz reputacji godnej Drizzta Do'Urdena. Mimo wielu incydentów uciekinierzy znaleźli się w końcu blisko wyjścia na powierzchnię. Cały czas byli jednak tropieni i nękani przez rodzinę dwójki drowów i handlarza niewolnikami, z którym elfka od dawna miała na pieńku.

Podczas jednego z postojów, pewien ludzki niewolnik opowiedział Belare o Mrocznej Pannie, Eilistraee. Drowka nie znała tej bogini, gdyż mroczne elfy niezwykle rzadko wypowiadały jej imię. Przed pójściem spać pomodliła się do niej. We śnie doznała krótkiej wizji, w której zobaczyła osoby ścigające ją i jej towarzyszy. Obudzona przez koszmar zauważyła na swojej szyi dziwny amulet. Instynktownie wyczuwała jego ukryte moce. Wiedziała również, co należy zrobić w zaistniałej sytuacji.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę

Nakazała swoim towarzyszom kierować się do wyjścia i tam na nią czekać. Po około godzinie doszło do spotkania z „myśliwymi”, podczas którego Belare wpadła w bojową furię. Jej przeciwnicy nie mogli się nadziwić temu, że nie potrafią odeprzeć ani jednego z jej ofensywnych zaklęć.

Mroczne elfy z grupy Belare odnalazły na powierzchni względny spokój, ale nie można powiedzieć, że zyskały sławę Drizzta. Zresztą nie zależało im już na takich osiągnięciach, a sam tropiciel był dla nich tym, który wzgardził wybawicielką drowów – Mroczną Panną. Po śmierci ich bogini, Belare nie stała się dzikim elfem, lecz księżycowym, co było wyjątkowym zjawiskiem. Magiczne przedmioty zaklinaczki, w tym naszyjnik, zostały ukryte w różnych elfickich świątyniach, są jednak niekiedy wykorzystywane podczas starć elfów z drowami czy innymi złymi stworzeniami.

Niektóre źródła twierdzą, że amulet noszony przez Belare został pobłogosławiony nie tylko przez Eilistraee, ale również jej bliską sojuszniczkę Mystrę. Mówi się też, że Mroczna Panna obdarowała zaklinaczkę innymi przedmiotami, które tłumiły jej drowie zdolności i zapewniały w zamian różne błogosławieństwa. W większości informacje te pochodzą jednak od mało wiarygodnych mędrców i bajarzy.

Wygląd

Na srebrnym naszyjniku zawieszony jest okrągły, czarny amulet z wygrawerowanym na nim srebrnym księżycem w kształcie bardzo cienkiego sierpa. Amulet wykonany jest z dziwnego, ciemnego metalu. Emanuje z niego delikatny chłód.

Moce

Osoba, która założy naszyjnik negacji, w akcji darmowej może zmniejszyć swoją odporności na czary o pewną, nie przekraczającą jej liczbę, którą natychmiast doda do swojego poziom czarującego na potrzeby testów wykonywanych w celu pokonania odporności na czary wroga. Efekt utrzymuje się do jej następnej tury.

Osoba, która jest zła, a założy amulet, otrzymuje jeden poziom negatywny. Nie powoduje on efektywnej utraty poziomu, ale nie można usunąć go w żaden inny sposób, niż poprzez zdjęcie naszyjnika.

Amulet jest samoidentyfikującym się* słabym artefaktem.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę

Silne przemiany; PC 20.

*Patrz strona 136. Magii Faerunu. Jeżeli nie masz tego podręcznika, przyjmij że trzymająca naszyjnik i koncentrująca się na nim przez minutę osoba pozna jego działanie i sposób użycia.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę



Czytaj również

The Goddess and The Fox
O lisach i boginiach z magicznego lasu
- recenzja
Dungeons & Dragons 3.X w 2023 roku
Dwie dekady od rewolucji
Warianty dotyczące umiejętności
Modyfikacje umiejętności do D&D 3.5
Legacy of the Crystal Shard
Wycieczka w mroźną przeszłość
- recenzja
Murder in Baldur’s Gate
Pierwszy krok w nową erę Zapomnianych Krain
- recenzja

Komentarze


Araven
   
Ocena:
+1

Historia dość ciekawa. Zabrakło mi jednak pełnego opisu działania amuletu, zamiast odwołania do konkretnej strony podręcznika, lepiej by było opisać przedmiot w samym artykule. Kilka sugestii jego wykorzystania, też by nie zaszkodziło.

20-11-2014 23:12
Tyldodymomen
   
Ocena:
0

Lepszy fanfik niż przedmiot.

20-11-2014 23:59
Kamulec
   
Ocena:
0

@Araven

Opis jest pełny, skorzystanie z informacji na podanej stronie podręcznika pozwala uwzględnić parę mało istotnych drobiazgów dotyczących mocy samoidentyfikujący. Przepisywanie podręczników odpada, więc nie do końca wiem, co więcej miałoby się w tekście pojawić?

23-11-2014 00:31

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.